شازده کوچولو فرمانروای قلب من

سلام پسر نازنینم امروز یکی از روزهای قشنگ زندگیمه امروز تولدمه و من عاشق اسفند و شماره 27 هستم                                                               تولدم مبارک                          &nbs...

سلام پسر نازنینم فدای پسرم بشم که این روزها حسابی خسته و کلافه شده . حق داری مادر ، توی یه سوییت کوچولوی 30-40 متری که با محاسبه من مقیاسش 450/1 خونه ماست و اتاقی که اندازه اتاق خواب شماست واقعا سخته ولی خب این هم یه تجربه ست عزیزم . توی این شرایط واقعا آدم قدر نعمتهایی که داره رو میفهمه . عزیز دلم ، شما و بابایی خوابیدین و الان من به سختی دارم تایپ میکنم . امشب اومدم قالب وبلاگت رو عوض کنم چون دیگه بوی بهار میاد........................ تا بعد بوووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووس

سلام به همگی با عکس های جدید در ادامه مطلب در خدمتیم اولین دیدار ، حرم امام حسین از پنجره اتاق ما پسری میره زیارت پسری و مامانش بعد از زیارت امام حسین ، پشت سرمون تل زینبیه رفتیم خرید ، پسری از بوی مرغ زنده بدش می اومد شدییییییییییید عموها(همکارهای بابایی) برای پسری خوراکی آوردن آش رشته ، هنر دست مامانی و این هم فروشگاههای بالاشهر کربلا   پسری حسابی خسته شده بود روی پله های فروشگاه ولو شد رفتیم رستوران جای شما خالی   و این هم عکسی که خیلی دوستش دارم حرم امام حسین و حضرت ابوالفضل هر دو در یک نگاه از پنجره اتاق ما تا سلامی دیگر بدرود ...

سلام پسر نازم دیشب اصلا شب خوبی نبود ، من قبل خواب یهو تمام استخوانهام درد گرفت و حسابی احساس سردی میکردم بعدش هم شما تا ساعت 3 نیمه شب به شکل بدی سرفه کردی و من درمانده و مستاصل............. بهت دارو دادم ، هی پشتت رو ماساژ دادم دیدم نخیر آروم بشو نیستی پا شدم برات به دونه دم کردم و با عسل مخلوطش کردم و به خوردت دادم و کمی آروم شدی...... خب دیگه همین الان بیدار شدی ............... تا بعد..............

                              ادامه سفر                                         نخلستانهای نجف   ...

                                   ...

راستی یه سوال : کسی از مامان زهرا نازنازی خبر داره؟؟ خیلی وقته آپ نمیکنه ، نگران شدم.

سلام پسر نازنینم سلام دوستای مهربونم دیشب رفتیم زیارت حرم امام حسین ، چه حال و هوایی داشتیم ، جای تمام دوستان خالی بود باید اعتراف کنم سال قبل هر وقت میرفتم زیارت شاید خیلی دعا میکردم ولی هیچ دفعه ای اونجوری که میخواستم دلم نشکست و سبک نشدم ولی دیشب همینکه چشمم به ضریح شش گوشه آقا افتاد دیگه دلم با من نبود فقط با آقا حرف میزد.............. بالاخره شکستم و حرف زدم... دیشب حرم خلوت بود و وقتی رفتم داخل مستقیم رفتم و ضریح آقا رو گرفتم ............ چه حس قشنگ ولی سنگینیه این که قراره پیغام دوستان و آشنایان رو برسونی در واقع همین باعث شد من سفره ی دلم رو وا کنم ........... به یاد همه بودم از تک تک اعضای خانواده ام تا همه دوستا...

سلام محمدرضای نازنینم بالاخره رسیدیم به کربلا الان توی سوئیتمون هستیم من خیلی خسته ام قراره شام بخوریم و بعدش اگر همگی سرحال بودیم بریم زیارت . تا بعد......